سيدالرئيس توركستان و فلات ايران

تركيه به عنوان جانشين امپراتوري عثماني ، كه هميشه در خصومت شديد و رقابت شديد با دولتهاي فلات ايران بوده است ، در راس ادعاهاي فرهنگي قرار گرفته و آشكارا تجاوز را در دستور كار خود قرار داده است.
اگر او زماني مشاهير فكري كشورمان را مصادره كرد و خانه فرهنگ فارابي را در استانبول افتتاح كرد و كنفرانسي براي خواجه نظام الملك برگزار كرد ، اكنون در فكر مصادره اراضي ايران است و مسيري را پيموده است كه به مقصد نمي رسد. خوب اگر مقاومت نكنيد! براي اولين بار در سرمقاله اي تحت عنوان “دزدان سياسي” در شماره نهم سياست بود كه جواد طباطبايي با انتقاد از برگزاري هزاره خواجه نظام الملك طوسي در تركيه ، از خطر توسعه امپراتوري عثماني نام برد.

خواندن شعر رجب طيب اردوغان ، كه از تفرقه در روح آذربايجان صحبت كرد ، نمونه بارز جاه طلبي وي در اين زمينه است. واقعيت اين است كه سايت تركي به جاي چشم پوشي عمدي از تاريخ فلات ايران ، خواسته هاي مصطفي كمال و جمهوري جديد تركيه را عمدا ناديده گرفته است. بي احتياطي اردوغان در سخنان خود در مورد تقسيم دو طرف ارس ، عبور از مرز ملي گرايي مكتب آتاتوركيسم و ​​متحد شدن با روياي پوسيده خلافت عثماني.

مصطفي كمال از اين تخريب كه بنيان جمهوري تركيه را بنيان نهاد ، آگاه بود و اكنون كسي آنچه را كه در رد پاي دشمنش قرار گرفته است ، به ارث برده است. آتاتورك از ايران آگاه بود و در يكي از گفتگوهايش با محمدعلي فروغي ، شاهنامه را بنياد و پيشينه ايران دانست و در عين حال وظيفه خود را براي ايجاد بنياد و پيش زمينه اي براي تركيه متولد شده خود ارائه داد. مردگان خلافت عثماني. . تركيه به عنوان يك كشور جديد ، بي اساس ، بي اساس و بي سابقه ، مستحق ديكتاتورهاي اصلاح طلب مانند مصطفي كمال است كه تاريخ دوره جديد خود را بسازد.

نه تنها افرادي مانند اردوغان قادر به پايه گذاري وحدت ملي نيستند ، بلكه با روي آوردن به عثمانيسم احياي يك امپراتوري اقتدارگرا را كه منطقه اي از منافع غيرعمومي است متصور هستند. جاي تأسف است كه حاكمان جمهوري آذربايجان ، كه اجداد آنها از مبارزترين مبارزان ايراني در برابر تجاوزات عثماني بودند ، امروز به بنيان و تاريخ خود پشت كرده و اجازه غرور يك عثماني نئو در آذربايجان ، سرزمين آتش ابدي. اردوغان اين را مي داند يا نمي داند و اينكه علي اف آن را القا مي كند يا نه ، پيوستن به دو طرف ارس يك واقعيت ايراني است و نه يك روياي تركي. اين بدان معناست كه اگر قرار است حاشيه برداشته شود و اتصالي ايجاد شود ، بازو بايد به بدن برگردد ، نه بدن به بازو.

* نويسنده و روزنامه نگار در حوزه انديشه