نهاد مدني «مرجعيت»، ميراث آيت الله حكيم و آينده حوزه نجف

پس از مرگ ناگهاني وي و با توجه به اينكه حوزه انتخابيه نجف در درجه اول به عنوان چهار مرجع شناخته مي شود ، بحث هايي در مورد تأثير اين ضرر بر آينده حوزه نجف و اقتدار آن صورت گرفته است.

در سمينارها بايد در مورد امور داخلي حوزه صحبت شود ، اما به عنوان ناظر خارجي كه تاريخ ، ساختار ، سنت و فرهنگ حوزه را در سالهاي اخير مطالعه كرده است (برخي نكات نيز در يادداشت “مدرسه نجف اشرف” ذكر شده است. ) گفته مي شود كه اين حوزه يكي از بنيادي ترين و پايدارترين نهادهاي توليد علم در جهان شيعه است و طي قرون گذشته ، با وجود تغييرات بزرگ و عميق تاريخي ، توانسته ساختار علمي ، رويه ها و ويژگي هاي خاص خود را حفظ كند. خاستگاه يا معلم بزرگان و استوانه هايي مانند شيخ طوسي و صاحب جواهر ، شيخ انصاري و آخوند خراساني ، سيد محمد كاظم يزدي ، سيد ابوالحسن اصفهاني ، شيخ محمد محمد حسين نائيني ، شيخ محمد حسين كمپاني و آيت الله سيد محسن حكيم و آيت الله سيد ابوالغ و اين امام خميني (زمان تبعيد) و آيت الله سيستاني بود و در دوره هاي مختلف و در سخت ترين شرايط ظلم و ستم از جمله رژيم بعث ، وجود خود را حفظ كرده و اين اطمينان را ايجاد كرد كه ضعيف و ضعيف نيست. ميدان عقيم.. خوشبختانه در دوران پس از صدام ، حوزه علميه نجف اشرف دوران جديدي از تلاش علمي و رشد كمي و كيفي را تجربه كرده است. حوزه انتخابيه همچنين با رعايت آزادي انديشه و تنوع رفتار در حوزه انتخابيه و اجتناب از سياست زدگي ، سكولاريزاسيون ، قدرت طلبي و رقابت هاي مزاحم حزبي ، راه را براي تحولات جديد و خلاقيت هموار كرده است. زمينه اين تحولات به نوبه خود مي تواند پيچيدگي ها ، نيازها و شبهات دشوار امروز و آينده را با اجتهاد و روشي به روز شده پر كند. گام هاي درخشان و خردمندانه رهبر نجف اشرف آيت الله سيستاني و ديگر بزرگان نجف اشرف در زمينه حقوق بشر ، حق اعتراض ، حق رأي ، حقوق مردم در اداره و احترام به آزادي هاي فكري ، آزاديهاي مدني ، حقوق اقليتها و مراقبت از فرهنگ گفتگوي بين اديان و مذاهب ، همانطور كه در ديدار پاپ و فقه غربي مشاهده كرديم ، شواهد بيشتري بر اين مدرنيته و تعامل با جهان پيرامون ما است كه به عنوان منطقه انتخاباتي نجف تضمين مي شود. ، و همچنين عميق و ماندگار ، و يك گفتمان بلند مدت وجود خواهد داشت ، و اميد است كه ادامه يابد و گسترش يابد.

در تشيع ، “اقتدار” بيش از هر چيز يك نهاد مدني و معنوي است و “اقتدار” يك شخصيت مدني و معنوي است كه هويت و تأثير خود را از فرقه گرايي به “دين” ، اعتقاد و عمل ديني ، اخلاقي ، انساني و ديني مي رساند. مسئوليت هاي اجتماعي ، بدنه حوزه انتخابيه به عنوان نيروي اجتماعي و جامعه به عنوان پشتوانه واقعي. هويت ديگر يك مرجع يا مرجع اوليه نيست و يك تابع است. عدم وجود هيچ مرجع ديني به اندازه وزن فكري ، معنوي و اخلاقي آن خلأ ايجاد مي كند و به همان اندازه كه دانش آموزان ، نوشته ها ، فتواها ، خلاقيت هاي فكري ، شيوه هاي سياسي ، اجتماعي و حتي شخصي ، ميراثي به جا مي گذارد. گاهي اوقات ده ها صدها سال مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد. ركن اين حوزه اقتدار است و بسياري از پيشرفت ها در اين زمينه از اقتدار ناشي مي شود يا حول محور آن مي چرخد ​​و اساساً حوزه و آينده آن توسط اقتدار تعيين مي شود. در عين حال ، بايد توجه داشت كه پايداري موسسات ريشه دار سمينار مانند نجف اشرف يا يك سمينار بزرگ مانند قم را نمي توان با سمينارهاي كوچكي مقايسه كرد كه در يك نقطه درخشيدند و سپس با مهاجرت و مرگ شخصيت A كاهش يافت. و تا مرز انقراض پيش رفت. اهداف تعيين شده براي او ، توانايي علمي و باروري فكري ، محدوده م believersمنان آن مكتب فكري ، كارآمدي ، استقلال اقتصادي ، سنت ها و سبك ها و تفاوت ها و توانايي رهبران و بدن او براي تنظيم روابط با جامعه هدف و ساير نهادهاي اجتماعي ، و همچنين ديدگاه و موقعيت وي نسبت به مردم و نهادهاي قدرت.

در اين راستا ، روند رشد و اعلام و اعمال اقتدار در حوزه هاي علميه اصلي شيعه از اهميت فوق العاده اي برخوردار است. در اديان ديگر نيز چنين است و البته سنت هاي خاص خود را دارد و گاهي خارج از حوزه قدرت آن نهاد ديني است و در واقع توسط نهاد سياسي ديكته مي شود.

سنت هاي هر نهاد ديني بايد در بافت تاريخي ، اجتماعي و سياسي آن بررسي و تحليل شود. حوزه علميه مقدس قم و حوزه علميه نجف اشرف به عنوان دو شاخه از علوم و فقه شيعه نيز داراي مشتركات فراوان و در عين حال ناشي از بافت تاريخي و سياسي و سنت هاي داخلي آنها هستند. يكي سنت اعلام مرجعيت است كه در هر يك از اين زمينه ها تفاوت هايي وجود دارد و البته قابل نقد است. به عنوان مثال ، در حوزه علميه كوم ، اعلام مرجعيت دانشجويي در زندگي معلمان عادي و عادي است و به همين دليل در اين سمينار ، چندين نسل از مراجع تقليد با انتشار رساله اي عملي و وظيفه اعلام قدرت كرده اند. برخي از نسلها حتي مجتهدين جوان پس از مراجع تا حدودي. براي عموم روشن است و در عين حال جامعه معلمان و دولت در شناخت برخي از مقامات يا دست كم گرفتن برخي ديگر نقش دارند. با اين حال ، در حوزه نجف اشرف ، روند اعلام مرجعيت به اين شكل نيست و معمولاً در زندگي يك معلم ، دانش آموزان حتي اگر بسيار برجسته باشند ، از چاپ رساله عملي و اعلام مرجعيت خودداري مي كنند. اگر اكنون بيشتر نامهاي سه مقام در نجف اشرف شنيده مي شود ، به اين دليل است ، و اين به معناي عدم حضور شخصيت هاي برجسته علمي در سطح اقتدار نيست ، بلكه متضمن رعايت سنت ها و اصول چندين است. صد سال در اين زمينه كه علم مركزيت و تقوا براي جلوگيري و جلوگيري از رقابت هاي جهاني و يا جلوگيري از دخالت خارجي در مرجع است. در حال حاضر ، شخصيت هاي برجسته در حوزه نجف مشغول درس ها و بحث هاي بسيار مهمي هستند و با توجه به جديت و سنگيني دروس و عمق مباحث و توجه دانشجويان و ارادت استادان ، هميشه يك دانش ضمني در زمينه. شخصيت هاي آينده چه كساني خواهند بود و بنابراين ، اگر او با مرجعي مرگبار خداحافظي كند ، ارائه شخصيت هاي آينده توسط طيف وسيع و م effectiveثري از اساتيد و دانشجويان وفادار به سنت سمينار ارائه مي شود. Nexhafit ، با رعايت سنت ها و دقت. البته در روند اعلام قدرت در نجف اشرف ، نهادهاي دولتي يا سازمان هاي رسمي دخالت نمي كنند و حتي اگر اين كار را انجام دهند ، عموماً به جايي نمي رسند. سنت شكستن آنلاين و محتوا از ارث اقتدار و اقتدار ، ارجاع مراجع تقليد از مرجع متوفي به مراجع ديگر و همچنين اتمام فعاليتها يا انتقال مديريت مراكز و م institutionsسسات مرجع متوفي به اقتدار زنده سنتهاي ديگران است كه در نجف اشرف جدي است. و اين روزها شاهد مرگ آيت الله حكيم و شكستن آنلاين وي بوديم.

با اين مقدمه گفته مي شود كه غيبت آيت الله حكيم كه يكي از بزرگترين مراجع و صاحب سبك حوزه علميه نجف اشرف و يكي از اسرار و نمادهاي اين سمينار و “ال گرانسانگ حكيم” بود با همه ناباوري. ، اندوه و خسارات ناشي از او و با همه غم و اندوه عميق و احساس تفرقه كه در موقعيتها و سكونتگاههاي بزرگان نجف مشهود است ، اين به معناي وقفه يا عدم اطمينان در مسير اين رشته نيست و هرچند مكان آنها خالي ، اما به دليل تلاش هاي چندين ساله آنها در نوشتن كتاب و آموزش دانش آموزان. و تعلق ويژه وي به حوزه علميه نجف اشرف ، از نظر منطقي ميراث روشنگري او ، اين سمينار را در ترسيم آينده مصمم تر مي كند ، به ويژه آنكه در بالاي اين سمينار يك فقيه عالي رتبه و يك شخصيت صبور ، معتدل ، دورانديش است. ، ثابت قدم و حكيم به عنوان حضرت آيت الله سيستاني حضور دارد كه در ارتقاء منطقه نجف در دوران پس از صدام نقش بي نظيري داشته و يكي از اركان اصلي جهان شيعه است. به ياد مي آوريم كه حضرت آيت الله سيد محسن حكيم و حضرت آيت الله سيد ابوالقاسم خوئي جهان فاني را با آن عظمت شخصيت و علم پر كردند و نه تنها حوزه نجف اشرف تزلزل يا توقف نكرد ، بلكه ميراث ايشان حوزه را بارورتر كرد. و از قلب آن حوزه ، بسياري از مراجع بزرگ امروز در نجف و كم ظاهر شدند. حتي اكنون ، علاوه بر سطوح فعلي ، حوزه علميه نجف از حضور بسياري از اساتيد برجسته بهره مي برد و شواهد نشان مي دهد كه اساتيد سطح اول ديگري نيز در سطح مرجعيت هستند و براي مجتهدين و طلاب مشهور هستند. اين حوزه ، اما به دليل سنت ها. آنها هيچ اقدامي نكرده اند ، به تدريج به آنها اشاره مي شود و نام آنها ذكر مي شود و هركدام در جاي خود مي ايستند.

البته ، مسأله مرجع عاليقدر شيعه تابع مولفه هاي بيشتري است ، مانند وزن مقامات آينده ، شبكه دانشجويي و اجماع تعداد زيادي از بزرگان و ثروت مردم و … مهمتر از همه ، اراده خدا ، در قرن گذشته ، گاهي در كوم ، گاهي در نجف و گاهي در هر دو كشور ، و عوامل و سنت هايي كه بر انتخاب و سرنوشت آنها تأثير مي گذارد ، نكته ديگري است كه وقتي صحبت از پرداخت هزينه مي شود.

اگر سخنان بزرگان و اساتيد حوزه علميه نجف اشرف را رعايت كنيد و گفتار ، رفتار و نحوه اين روزهاي آنها را مشاهده كنيد ، دو نكته متمايز وجود دارد ؛ يكي اينكه اين ميدان متعلق به حضرت ولي عصر (عج) است و به لطف خدا و عنايت حضرت اميرالم Muمنين علي (ع) به اين حوزه اعتقاد دارند و ديگري اين كه معتقدند اين ميدان نه تنها راز بقا است ، بلكه او راه عظمت و عظمت خود را مي داند. درود بر شما و رحمت و بركات خداوند.

* منتشر شده در وب سايت شفقنا