رؤياي داغي كه سرد شد

به گزارش ايواره ، اين روزنامه ايران او نوشت: “رفتن به تعطيلات در تابستان و كنار دريا بسيار سودمند است.” “البته ، اگر تنها نيستيد ، به اين معني است كه نه تنها با والدين خود هستيد ، بلكه والدين شما نيز مايلند يكي از دوستان شما را با خود به مسافرت ببرند.” اين چند سطر از معرفي كتاب “تعطيلات تابستاني” آنقدر براي دختر بچه جذاب است كه از مادرش مي خواهد كه كتاب را براي او بخرد. جلد كتاب پسري را در كنار دريا نشان مي دهد كه در شن بازي مي كند. تصوير رنگي در كتاب هر بيننده اي را به خواب مي اندازد چه برسد به دختر كوچكي كه از لحظه اي كه مادرش مقدمه كتاب را مي خواند ، با لبخندي شيرين به مادرش نگاه مي كند و احتمالاً در سرش خواب مي بيند.

تابستان آخرين نفس خود را مي كشد و ميل به بازي در شن هاي داغ ساحل بايد تا يك سال ديگر برطرف شود. امسال ، اكثر بچه ها اوقات فراغت خود را روي ديوارهاي خانه خود مي گذراندند و اكنون كه بوي آنلاين را حس مي كنند ، هنوز تابستاني گرم دارند.

“كودك تمام تابستان يك تبلت حمل مي كرد و بازي مي كرد. اخيراً ديگر حوصله بازي ندارد. از تلويزيون بلند مي شود و به سمت تبلت و از تبلت به سمت تلويزيون مي رود. من ديگر نمي دانم چه كار كنم.” سفر كنيد يا نه ، اين بچه حتي نمي تواند به پارك برود و بازي كند. ”من مي دانم كه بسياري از مردم آنقدر سختگير نيستند و حداقل بچه ها را به پارك مي برند ، اما من هميشه از ترس خانه را نگه مي داشتم. Delta Corona و اين واقعيت كه كودكان را نيز تحت تأثير قرار مي دهد. “اينها سخنان مادر يك كودك هشت ساله است كه امسال دومين تابستاني بود كه بدون گذراندن وقت آزاد به مدرسه رفت ؛ مانند بسياري ديگر دانش آموزان.

مادر ادامه مي دهد: “قبل از تابستان ، فكر مي كردم مي توانم برنامه هاي مختلف زيادي براي كودك داشته باشم. حتي با برخي از مادران دانش آموزان كلاس قرار گذاشتيم تا بچه ها را گروهي بيرون ببرند و سعي كنند در فضاها با يكديگر معاشرت كنند. جايي كه ممكن است دور هم جمع شويد و در نتيجه ارتباط اجتماعي داشته باشيد ، اما مادران ديگر ، مانند من ، از اين مي ترسند كه فرزندانشان مبتلا نشوند ، بنابراين بيشتر آنها بچه ها را در خانه نگه مي داشتند. “سال گذشته نيز همين بود” اما كمي بهتر بود زيرا ما فكر مي كرديم تاج شامل بچه ها نمي شود ، بنابراين بچه ها را به پارك مي بريم و در آنجا بازي مي كنيم ، اما امسال ترس از كرونا دلتا مانع از انجام همين كار شد. “

مادر نيلا 9 ساله ، دانش آموز سوم دبستاني كه قرار است امسال كلاس چهارم را شروع كند ، همچنين از اينكه نتوانسته تابستان خوبي را براي دخترش بگذراند ، اظهار گلايه مي كند و مي گويد: كه براي فرزندانم باقي ماند. فكر مي كردم تابستان امسال مي توانم دخترم را در يكي دو كلاس تفريحي و آموزشي ثبت نام كنم ، اما همچنين استخر روباز ، كه هميشه باز بود و فضاهايي براي كودكان داشت ، تابستان امسال بسته شد. دخترم دانش آموز است و در تابستان از خواندن كتاب و يادگيري علم لذت مي برد ، اما تابستان امسال او اصلا ناراحت نشد زيرا خسته بود و مي خواست برنامه اي سرگرم كننده داشته باشد. او حتي به من گفت كه من مي خواهم بروم “من بايد بازي كنم حتي اگر او هرگز به توپ بازي علاقه نداشت و هميشه فكر مي كرد كه اين يك بازي پسرانه است اما او آنقدر خسته است كه مي خواهد فعاليت بدني داشته باشد”.

پدر مهراد ، دانش آموز 12 ساله ، نيز مي گويد پسرش به فوتبال علاقه دارد و دو سال است كه نتوانسته كاري براي او انجام دهد: اينطور بود. تمام سليقه او اين بود كه تابستان را راحت و بدون دغدغه مدرسه و بازي در زمين با بچه ها بگذراند. مطمئناً مدرسه فوتبال بچه ها امسال باز بود ، اما من و برخي از والدين ديگر تصميم گرفتيم امسال بچه مان را به مدرسه نبريم زيرا نگران بوديم. بچه ها مريض مي شوند زيرا شرايط بازي به گونه اي است كه نمي توانند با آنها بازي كنند. ماسك بزنيد و عرق كنيد و بايد دائماً آب بنوشيد ، كه اين خود باعث مي شود ماسك براي هميشه برداشته شود. يكي دوبار وقتي با پسرم به تمرين رفتم ، ديدم بچه ها اصلاً به بهداشت احترام نمي گذارند. به هر حال ، آنها بچه هستند و بازي فوتبال نقاب دار سخت است. از سوي ديگر ، آنها نمي توانند دست هاي خود را بشويند و آنها را دائماً ضد عفوني كنند ، بنابراين تصميم گرفتم امسال پسرم را در خانه نگه دارم. كودك لباس هاي فوتبال خود را پوشيد و به پاركينگ رفت و سعي كرد تنها تمرين كند و بازي كند. هيچ فرزندي هم سن و سال ما در ساختمان ما وجود ندارد و اين بسيار دشوار است. حتي گاهي اوقات در خانه توپ بازي مي كند كه من و مادرش با آن درگير هستيم ، اما مي داند كه كودك مقصر نيست. وقتي مي بينم كودك در پاركينگ با لباس هاي ورزشي خود بازي مي كند ، بسيار ناراحت مي شوم و فقط به او يادآوري مي كنم كه سريعتر بلند شود و ماسك بزند. همسايه ها حتي هشدار دادند كه بازي در پاركينگ مي تواند به اتومبيل هاي آنها آسيب برساند كه اين يك مزاحمت است. آنها درست مي گويند ، اما خانواده هايي مانند ما چاره اي ندارند. چگونه مي توان پسري در اين سن را در يك آپارتمان 70 متري حبس كرد و به او گفت: كاري نكن! كودك عاشق بازي است. حالا كه مدرسه فوتبال برگزار نمي شود ، او مي تواند حداقل در پاركينگ و حياط بازي كند ، اما همسايه ها عصباني مي شوند و هشدار مي دهند كه از سوي ديگر ، حتي وقتي او در خانه توپ بازي مي كند ، همسايه ها اعتراض مي كنند و ما يا بايد پاسخ دهيم به همسايگان يا مبارزه انجام دهيد. تابستان امسال بسيار بد بوده است و اميدوارم سال آينده با چنين شرايطي روبرو نشويم. واقعيت اين است كه هرچه بيشتر به كودك مي گوييد بنشيند ، براي خود كاردستي انجام دهد يا تلويزيون تماشا كند! بچه ها بايد فعال باشند و بازي كنند ، و اين حداقل در تابستان امكان پذير بود. كودك نمي تواند به استخر و مكان هاي بازي برود. هر جا كه مي رويم ، بايد ماسك بزند و نفس بكشد. “

معصومه صلاحي ، كارشناس مسائل آموزشي نيز در اين زمينه شغل جالبي دارد: «روابط با همسالان تأثير بسزايي در رشد اجتماعي شخصيت كودك دارد ، اما ما بچه ها را دو سال است كه در خانه نگه مي داريم. آنها مي توانند در محيط هايي مانند فضاهاي عمومي پارك تعامل داشته باشند و بازي كنند ، اما اين امر متداول نيست و همه خانواده ها به فرزندان خود اجازه بازي در اين محيط ها را نمي دهند ، زيرا از بيماري فرزندان خود مي ترسند. در اين محيط ها بازي نكنيد ، نرويد به مدرسه برويد و سرگرمي ديگري نداشته باشيد ، ممكن است پرخاشگر باشد ، اما اكنون ما نگران هستيم كه كودكان منزوي شوند و حتي اگر به مدرسه بازگردند ، نتوانند تعامل زيادي داشته باشند آنها مي توانند خيلي سريع به شرايط جديد عادت كنند و سرگرم كننده است ، اما اين همه مدت در خانه بودن و دور بودن از همسالان براي كودكان اصلا خوب نيست. “اوقات فراغت كودك دور كمر ، به ويژه در تابستان ، بايد به گونه اي باشد كه كودك براي شروع سال تحصيلي جديد احساس سرزندگي و هيجان كند ، كه متأسفانه امسال چنين اتفاقي نيفتاده است. »

انتهاي پيام