براي علي لندي ؛كجايند مردان خدايي؟

همزماني پرواز علي لندي با هفته دفاع مقدس بهانه اي شد تا براي دقايقي به دنياي كودكي ام سفر كنم. روزي كه ريز علي خضوي ، معلم دبستان ، از خودگذشتگي را به عنوان نمونه ايثار و فداكاري نام برد. نام و سنت هزاران جنگجوي شجاع در ذهن من و همسالانم نقش بست و جان باركف تمرين قهرماني و ايثار در دفاع از كشور خود را به ميدان آورد. در فضاي مجازي ، تا بتوانيم نام آنها را با هشتگ ها بيان كنيم. مردان قوم خدا هستند.

داستان فداكاري ها و ايثارگري هاي رزمندگان قهرمان سرزمين مادري نه تنها توسط محافل خانوادگي و اجتماعي و هموطنان ذكر شد ، بلكه اكثر خبرگزاري هاي جهان و عناوين رسانه ها نيز به ايثار اختصاص داده شده بود. او دهان خود را باز كرد و گفت كه ايثار و فداكاري سربازان ايراني فوق العاده است ، اما ؛

جنگ تمام شده است

قوم خدا كه به زودي به خانه بازگشتند بر دروازه ها و ديوارهاي شهر نوشتند. مردم خدا در دشت كربلا كجا هستند ،به نظر مي رسيد شهر و مردم آنقدر با آنها بيگانه شده اند كه نمي توانند آن را تحمل كنند ، شايد آنها مي دانستند كه اين نتيجه علائم نفاق و دورويي است كه به گوشه اي راحت پناه برده اند به طوري كه بخشي از اين آلودگي گردن آنها را پاك مي كند

جنگ تمام شده است

طوفان سياست به گونه اي بر باد رفت كه گويي انقلاب ميز از سياست بيرون آمده است و با مطالبه سهم ، رانت و آغاده ، سفره چيده شد و مشتي تكان دهنده از قدرت و منابع شروع به تكان خوردن كرد ، به طوري كه كمي بعد اختلاس و فساد اقتصادي و ده ها زخم و استفراغ سمي از قلب و روده كثيف آنها. هر كس به سراغ قوم خدا نرود ، حتي به دروازه ها و ديوارهاي شهر نرسد ، گويي همه آنها را فراموش كرده اند ، ندانسته دانستن اين نكته كه در رگها و پوست اين خاصيت وجود دارد ، براي هميشه باقي خواهد ماند. قلب آنها به آتش كشيده مي شود و سياوش زنده مي شود و قرباني مي شود.

با اين حال ، اين س stillال هنوز بي پاسخ است مردان خدا كجايند؟

وكيل